Omdat ze blind geboren was, trouwde haar vader haar uit aan een bedelaar, en zo geschiedde.

Omdat ze blind geboren was, trouwde haar vader haar uit aan een bedelaar. Wat er daarna gebeurde, liet iedereen sprakeloos achter.

Zainab had de wereld nog nooit gezien, maar ze voelde de wreedheid ervan met elke ademhaling. Ze werd blind geboren en kwam uit een familie die schoonheid boven alles stelde. Haar twee zussen werden bewonderd om hun indringende ogen en sierlijke figuur, terwijl Zainab werd behandeld als een last, een schandelijk geheim dat verborgen werd gehouden.

Haar moeder stierf toen ze nog maar vijf jaar oud was, en sindsdien is haar vader veranderd: hij is bitter, wrokkig en wreed geworden, vooral tegenover haar. Hij noemde haar nooit bij haar voornaam. Hij noemde haar ‘dat ding’.

Hij wilde niet dat ze aan tafel zat tijdens familiediners, of buiten was als er bezoek kwam.

Hij geloofde dat ze vervloekt was en toen ze 21 werd, nam hij een beslissing die zijn toch al gebroken hart nog verder zou breken.

Op een ochtend kwam hij haar kleine kamer binnen, waar ze rustig zat te voelen in de bladzijden van een oud brailleboek, en legde een opgevouwen stuk stof op haar schoot.

“Je gaat morgen trouwen,” zei hij categorisch.

Ze stierf door blootstelling. Woorden waren betekenisloos. Trouwen? Met wie?