Een teder gebaar… dat haar desondanks duur zal komen te staan: de baas, die getuige is van de scène, besluit haar te ontslaan. Camille verlaat de bakkerij, de speld in haar hand, zonder zich nog te realiseren wat deze uitwisseling teweeg zal brengen.
Een onverwacht bericht… en een sprankje hoop.
De weken die volgen verlopen in het ritme van haar zoektocht naar een baan. Op een ochtend, terwijl ze haar spullen opruimt, vindt Camille haar oude schort. In een zak zit een envelop die ze nog nooit eerder had opgemerkt. Daarin staat een zorgvuldig gekozen zin:
“Vriendelijkheid heeft soms een prijs, maar is nooit tevergeefs.”
Ze herkent meteen de discrete handtekening van Élise. Een rilling loopt over haar rug: hoe is deze brief daar terechtgekomen? Waarom nu? Ze heeft geen antwoorden… maar dit bericht komt precies op het moment dat ze ze nodig heeft.
Een deur die opengaat wanneer je niets meer verwacht.
