Het kleine meisje, zittend aan tafel, speelt onschuldig met haar lepel en kijkt naar haar moeder.
“Mam, terwijl je aan het werk was, kwam er een vreemde vrouw langs.”
Mama, druk bezig met het opruimen van de boodschappen, blijft abrupt staan.
“Een vreemde vrouw? Dat zien we wel als papa thuiskomt.”
De toon is droog, maar het kleine meisje haalt haar schouders op. Ze is er totaal niet van onder de indruk.
Een paar uur later arriveert papa. Hij heeft zijn aktetas nog maar net neergezet of mama staart hem aan, met haar armen over elkaar, klaar voor een gevecht.
“Vertel papa dan wat je me eerder vertelde,” vraagt ze aan het meisje.
Het meisje springt opgewonden op van haar stoel.
“Er kwam een dame, papa! Ze was heel mooi, met een glimmende rode jurk aan. Ze zei dat ze je zou komen helpen met het vinden van je… documenten?”
Papa, verbijsterd, verstijft. Zijn huid wordt bleek en hij begint te stotteren:
“Eh… documenten, zei je?”
Het kleine meisje, dolblij met alle aandacht, vervolgt:
“Ja! En toen zei ze dat het in de slaapkamer comfortabeler was. Dus ging je naar boven.”
Een ijzige stilte vulde de kamer. Moeder staarde vader met flitsende ogen aan.
“Wat zegt ze?” vraagt ze met opeengeklemde kaken.
Papa probeert een pirouette:
Ga verder met het recept op de volgende pagina
