Ze glimlachte haar tedere glimlach, haar vingers bleven onafgebroken werken. “Alles is goed, mijn liefste. Soms stroomt de liefde over, als een glas vol zonneschijn.”
Onze wandelingen naar de basisschool waren avonturen vermomd als gewone momenten. Oma transformeerde elk blok in een nieuwe wereld.
Silhouet van een klein meisje dat met haar grootmoeder langs de weg loopt | Bron: Midjourney
“Snel, Hailey!” fluisterde ze, terwijl ze me achter de esdoorn van mevrouw Freddie trok. “De stoeppiraten komen eraan!”
Ik giechelde en speelde mee. “Wat gaan we doen?”
“We zeggen de magische woorden, natuurlijk.” Ze kneep stevig in mijn hand. “Veiligheid, familie, liefde – de drie woorden die alle piraten afschrikken!”
Op een regenachtige ochtend merkte ik dat ze een beetje mank liep, maar ze probeerde het te verbergen. “Oma, je knie doet nog steeds pijn, hè?”
Een geschokt meisje | Bron: Midjourney
Ze kneep in mijn hand. “Een beetje regen kan onze avonturen niet stoppen, mijn liefste. En bovendien,” knipoogde ze, hoewel ik de pijn in haar ogen kon zien, “wat is een beetje ongemak vergeleken met het maken van herinneringen met mijn allerliefste persoon ter wereld?”
Jaren later besefte ik dat het niet alleen woorden waren. Ze leerde me moed, hoe ik magie kon vinden in gewone momenten en hoe ik angsten onder ogen kon zien met mijn familie aan mijn zijde.
Zelfs toen ik een rebelse tiener was en dacht dat ik te cool was voor de familietradities, wist oma precies hoe ze mij moest raken.
Een gefrustreerd tienermeisje gebruikt een laptop | Bron: Pexels
Vervolg op pagina
