Maar toen ik naar haar luiers keek, zag ik dat ze nog steeds brandschoon waren. Ik was nog bezig Sofia’s luier dicht te knopen toen ik de moedervlek op haar rug zag. Een paar seconden verstijfde ik, mijn ogen gericht op die bekende moedervlek. Ik had kunnen zweren dat hij ook op de rug van mijn man zat.
Een minuut later had ik Sofia aangekleed en hield ik haar zachtjes in mijn armen, terwijl ik aandachtig naar haar gezicht staarde. Ik fronste, overwoog alle mogelijkheden en vroeg me af wat de ware aard van de relatie tussen David en Fiona was.
Alleen ter illustratie | Bron: Unsplash
Alleen ter illustratie | Bron: Unsplash
De verbondenheid van Fiona en David leek me een aanwijzing in een puzzel waarvan ik niet wist dat ik die aan het leggen was. Maar ik deed alsof ik het ermee eens was en zette ons ongedwongen gesprek en onze vrolijke picknick voort, waarbij ik ervoor koos om eerst te observeren voordat ik mijn mening gaf.
Later die avond, in ons rustige huis, bleef ik David met dezelfde warmte behandelen als altijd, maar de ontdekking van de moedervlek had twijfel in mijn hoofd gezaaid. Terwijl ik hem hielp afdrogen na het douchen, iets wat we soms speels in de badkamer deden, kon ik het niet laten om naar de moedervlek op zijn rug te staren.
Het leek te veel op dat van Sofia. De gelijkenis was onmiskenbaar en ik kreeg er medelijden mee. Ik stopte met haar te helpen en hoorde haar giechelen.
“Je had me op zijn minst moeten waarschuwen dat de koninklijke behandeling maar een paar seconden duurde,” grapte David, terwijl hij de vreselijke dingen die door mijn hoofd gingen negeerde.
De mogelijkheid dat David al die jaren tegen mij had gelogen, was te pijnlijk.
Alleen ter illustratie | Bron: Unsplash
Alleen ter illustratie | Bron: Unsplash
Toen ik de badkamer verliet, besloot ik op zoek te gaan naar de waarheid door een DNA-test uit te voeren tussen Sofia en David.
“Ik moet weten of Fiona zijn maîtresse is,” mompelde ik voordat ik in slaap viel.
