Maar mijn bruiloft verliep heel anders dan ik had gedroomd.
Op een dag hoorde ik het nieuws.
Antonio ging trouwen.
Een vriend van de universiteit belde mij en zei:
“Weet je met wie ze gaat trouwen? Een bouwvakker. Geen geld. Ze vindt het echt moeilijk om te kiezen.”
Ik lachte minachtend.
Ik zag hem voor me in een goedkoop pak, zijn gezicht getekend door jaren van ontberingen.
Ik besloot naar de bruiloft te gaan, niet om hem te feliciteren, maar om hem belachelijk te maken.
Om hem te laten zien hoe slecht hij zijn keuzes had gemaakt… en wat hij had verloren.
Die dag droeg ik mijn mooiste designerjurk en arriveerde in mijn luxe auto.
Zodra ik de drempel van de hal overschreed, waren alle ogen op mij gericht.
Ik voelde mij trots, bijna arrogant.
Maar toen…
Ik zag de bruidegom.
Hij droeg een eenvoudig beige pak, niets opvallends.
Maar zijn gezicht… deed mij stilstaan.
Ik boog me dichterbij.
Mijn hart bonsde toen ik het besefte…
