Het “mysterieuze” object op de foto: een ijzeren houtskooldoos

Dagelijks leven, vakmanschap en techniek:
Generaties lang was dit de kern van de wasserij. Kleermakers, naaisters, hotelwasserijen en families gebruikten het om naden glad te strijken, kreukels te fixeren en kragen te waxen. Kledingstukken werden eerst vochtig gemaakt zodat de stoom van de hete zoolplaat de vezels zou ontspannen. Gebruikers ontwikkelden een ritme: strijken, optillen, de kreukels uitwaaieren, nogmaals strijken. Gestijfde kragen en manchetten werden in de was gezet, soms met een beetje bijenwas of zeep op de zoolplaat. Het strijkijzer werd altijd op een driepoot geplaatst en de as werd voor de veiligheid buiten geleegd.

Waarom deze versieringen?
Fabrikanten voegden vaak sierlijke grendels of handgrepen toe – vogels, leeuwen, krullen – niet alleen om esthetische redenen, maar ook voor grip en snelheid. Ambachtslieden waren er trots op dat ze deze gereedschappen zowel robuust als elegant maakten.

Waarom het vandaag de dag belangrijk is:
Het houtskoolstrijkijzer is meer dan een antiek stuk gereedschap; het is een wonder van vindingrijkheid. Een snoerloos, herbruikbaar en repareerbaar apparaat, dat al bestond vóór de komst van elektriciteit.

Als je er een vindt

Controleer het scharnier en de sluiting: ze moeten soepel bewegen en het deksel stevig vasthouden

Handvat en lichaam: intact houten handvat, vlakke basis, geen diepe scheuren in het gietijzer

Originelen versus reproducties: originelen zijn zwaar en scherp, reproducties hebben vaak een ruwe mal of moderne schroeven

Reiniging en presentatie
 : Stof eerst af en verwijder vervolgens roest met een messingborstel of fijne staalwol. Veeg af met minerale olie of pastawas om de patina te verzegelen en te versterken. Dit stuk is een uitstekend presentatieobject, boekensteun of deurstopper.

Veiligheidswaarschuwing: Gebruik in deze ruimtes nooit houtskool binnenshuis; houtskool produceert koolmonoxide. Als u een demonstratie geeft, doe dit dan buiten met de nodige voorzichtigheid.