Maar Sofia probeert niet langer haar zin door te geven. Ze wil gewoon haar hart volgen.
Een tijdloze ontmoeting
Het is in een revalidatiecentrum, tijdens een stage aan de universiteit, dat Sofia voor het eerst Danièle’s blik ontmoet. Een voormalig coach en sportfanaat, wiens leven na een ongeluk op zijn kop stond. Sindsdien heeft hij zich teruggetrokken . In de tuin van het centrum vindt ze hem alleen, met een boek op zijn knieën. Hij antwoordt niet. Maar ze komt terug. Elke dag.
Geen grootse verklaringen, alleen gedeelde stiltes, een paar gemompelde verzen, dan woorden, glimlachen… En beetje bij beetje een band. Sterk. Authentiek.
Liefde voorbij de schijn
Wat Sofia bij Danièle ontdekt, is geen ‘zwakte’ die gecompenseerd moet worden, maar een immense innerlijke kracht. Hij schrijft, droomt nog steeds en draagt een opmerkelijke veerkracht in zich . Hun relatie groeit uit de publieke belangstelling, niet uit schaamte, maar om hun intimiteit te behouden.
Maar als de liefde serieus wordt, moet je de buitenwereld onder ogen zien. En dan stromen de oordelen weer binnen. “Hoe ga je leven met iemand die niet kan lopen?” vragen ze.
