Een zoon plaatste zijn moeder in een verzorgingshuis en bezocht haar slechts af en toe.

Een stille angst die velen voelen

Deze getuigenis resoneert als een echo van een  discreet maar universeel ongemak  : dat van ouder worden, eenzaamheid en de manier waarop we naar onze ouderen kijken. Deze moeder  probeert, door een paar alledaagse voorwerpen te noemen, haar zoon te beschermen tegen een toekomst waar ze bang voor is.

Zijn boodschap is duidelijk:

“Zorg goed voor jezelf vandaag, want morgen ben jij misschien degene die zorg nodig heeft.”

“Je krijgt wat je geeft”  : meer dan een spreekwoord, een menselijke waarheid.
Deze vaak herhaalde zin krijgt hier een bijzondere betekenis. Wat we zaaien door onze daden, onze aanwezigheid, onze aandacht…  komt altijd op de een of andere manier bij ons terug.

Respect voor je ouders  is geen vaste traditie , noch een morele verplichting.  Het is een manier om een cultuur van respect, liefde en dankbaarheid over te brengen.

vervolg op de volgende pagina

 

zie vervolg op de volgende pagina