Professor Peter Klinken:
“Melittin moduleerde de signalering in borstkankercellen door de activering van de receptor die vaak overgeëxprimeerd is bij triple-negatieve borstkanker, de epidermale groeifactorreceptor, te onderdrukken. Ook onderdrukte het de activering van HER2, die overgeëxprimeerd is bij HER2-verrijkte borstkanker.”
Professor Peter Klinken, hoofdwetenschapper van West-Australië, zei dat het een buitengewoon opwindende observatie was dat melittine, een belangrijk bestanddeel van bijengif, de groei van dodelijke borstkankercellen, met name triple-negatieve borstkanker, kan onderdrukken.
“Het is veelbetekenend dat deze studie aantoont hoe melittine de signaalroutes in borstkankercellen verstoort en zo de celdeling vermindert. Het is wederom een prachtig voorbeeld van hoe stoffen in de natuur gebruikt kunnen worden om menselijke ziekten te behandelen”, aldus professor Klinken.
Dr. Duffy onderzocht ook of melittine gebruikt kon worden in combinatie met bestaande chemotherapiemedicijnen, omdat het poriën of gaten vormt in de celmembranen van borstkanker. Hierdoor kunnen mogelijk andere behandelingen de kankercel binnendringen om de celdood te bevorderen.
“We ontdekten dat melittine gebruikt kan worden met kleine moleculen of chemotherapieën, zoals docetaxel, om zeer agressieve vormen van borstkanker te behandelen. De combinatie van melittine en docetaxel was uiterst effectief in het verminderen van tumorgroei bij muizen.”
Het onderzoek van Dr. Duffy maakte deel uit van haar promotieonderzoek aan het Harry Perkins Institute of Medical Research in het Cancer Epigenetics-laboratorium, onder leiding van universitair hoofddocent Pilar Blancafort.
“Ik begon met het verzamelen van bijengif uit Perth, omdat de bijen in Perth tot de gezondste ter wereld behoren”, aldus Dr. Duffy.
Hoewel er 20.000 soorten bijen zijn, wilde Dr. Duffy de effecten van het gif van de honingbij in Perth vergelijken met die van andere honingbijenpopulaties in Ierland en Engeland, en met het gif van hommels.
“Ik ontdekte dat de Europese honingbij in Australië, Ierland en Engeland vrijwel identieke effecten had bij borstkanker vergeleken met normale cellen”, zei ze. “Hommelgif was echter niet in staat celdood te veroorzaken, zelfs niet in zeer hoge concentraties.”
Een van de eerste rapporten over de effecten van bijengif werd in 1950 gepubliceerd in Nature, waarin het gif de groei van tumoren in planten verminderde. Dr. Duffy zei echter dat pas in de afgelopen twee decennia de interesse in de effecten van honingbijengif op verschillende vormen van kanker aanzienlijk is toegenomen.
In de toekomst zullen studies nodig zijn om de optimale toedieningsmethode van melittine formeel te beoordelen, evenals de toxiciteit en de maximaal getolereerde doses.
