Alvleesklierkanker: symptomen van alvleesklierkanker

Alvleesklierkanker veroorzaakt in de beginfase geen ongemakken of symptomen. Daarom is het voor veel mensen een gevreesde ziekte.

In een later stadium kan de kanker buikpijn in de bovenbuik veroorzaken. Deze pijn kan bandvormig uitstralen naar de rug en kan zich ook manifesteren als pure rugpijn.

Een tumor in de alvleesklierkop, alvleesklierkanker, manifesteert zich meestal als geelzucht. Geelzucht betekent dat de huid van de getroffen persoon geel wordt. Dit symptoom manifesteert zich vaak eerst in de ogen, waar het wit van de ogen gelig wordt. Geelzucht kan echter ook bij veel andere ziekten voorkomen en is geen teken van alvleesklierkanker.

Andere tekenen van alvleesklierkanker kunnen misselijkheid en braken zijn, evenals algemene symptomen zoals gewichtsverlies en vermoeidheid. Gewichtsverlies wordt gedefinieerd als een onbedoeld verlies van meer dan tien procent van het oorspronkelijke lichaamsgewicht in de afgelopen zes maanden.

In zeldzame gevallen kan alvleesklierkanker leiden tot een zogenaamd paraneoplastisch syndroom. Bij deze aandoening stolt het bloed gemakkelijker, waardoor patiënten last kunnen krijgen van (herhaalde) trombose, oftewel bloedstolsels die de aderen afsluiten.

Hoe wordt alvleesklierkanker gediagnosticeerd?

Als patiënten symptomen ervaren die ook vaak voorkomen bij alvleesklierkanker, is het raadzaam eerst de huisarts te raadplegen. De symptomen van een alvleeskliertumor zijn zeer aspecifiek en kunnen ook wijzen op andere aandoeningen. Daarom zal de huisarts waarschijnlijk beginnen met algemene onderzoeken. Deze omvatten lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek en eventueel een echo van de buik.

Als na eerste onderzoeken bij de huisarts nog steeds alvleesklierkanker wordt vermoed, worden patiënten meestal doorverwezen naar een afdeling maag-darm-leverziekten van het ziekenhuis, die gespecialiseerd is in aandoeningen van het maag-darmkanaal. Ook hier wordt eerst een echo gemaakt , omdat echografie een zeer eenvoudig en effectief onderzoek van de alvleesklier mogelijk maakt – eventuele afwijkingen kunnen daardoor gemakkelijk worden opgespoord.

Als een echo een massa (een weefselophoping) aantoont, worden meestal aanvullende beeldvormende onderzoeken uitgevoerd om de grootte en de uitgebreidheid van de tumor beter te kunnen beoordelen. Deze aanvullende beeldvormende onderzoeken omvatten bijvoorbeeld endoscopische echografie (EUS), een echo die inwendig via de maag wordt uitgevoerd, of computertomografie (CT). Tijdens EUS kan ook weefsel uit de verdachte structuur in de alvleesklier worden genomen voor microscopisch onderzoek om het type kanker beter te kunnen bepalen.

Ook bij alvleesklierkanker kunnen bepaalde bloedwaarden verhoogd zijn. Zo zijn er specifieke tumormarkers die tijdens het ziektebeloop herhaaldelijk gemeten kunnen worden en die indicaties geven of er uitzaaiingen aanwezig zijn.

Zodra al deze onderzoeken zijn uitgevoerd en de diagnose is bevestigd, wordt de kanker in een specifiek stadium geplaatst. De behandeling en prognose van alvleesklierkanker hangen onder andere af van dit stadium.

Hoe wordt alvleesklierkanker behandeld?

Alvleesklierkanker wordt onderverdeeld in de stadia één tot en met vier. De behandeling hangt af van het stadium waarin de ziekte zich bevindt, d.w.z. hoe ver gevorderd deze is. Andere factoren kunnen echter ook een rol spelen.

Stadia 1 tot en met 3: Alvleesklierkanker is soms te genezen

In stadium 1 tot en met 3 wordt meestal gekozen voor een curatieve therapeutische aanpak. Dit betekent dat er een behandelplan wordt gevolgd met als doel de kanker te genezen. Eerst wordt het door de tumor aangetaste deel van de alvleesklier geopereerd. Afhankelijk van de grootte van de tumor kan het ook nodig zijn om delen van de twaalfvingerige darm of de maag te verwijderen. Als de tumor volledig operatief kan worden verwijderd (een zogenaamde R0-resectie), wordt patiënten chemotherapie geadviseerd.

Chemotherapie alleen, dat wil zeggen behandeling zonder operatie, is niet geschikt voor curatieve behandeling van de tumor.

Palliatieve behandeling van pancreastumoren

Als alvleesklierkanker al is uitgezaaid, wat betekent dat de patiënt zich in stadium 4 bevindt, wordt gekozen voor een palliatief behandelplan. Dit betekent dat het doel van de behandeling niet langer is om de kanker te bestrijden, maar om het leven van de patiënt te verlengen met behoud van de hoogst mogelijke kwaliteit van leven.

Voor mensen die zeer oud en zwak zijn, of bij wie de kanker is teruggekeerd, kan palliatieve behandeling zelfs in de latere stadia van de ziekte nuttig zijn. Palliatieve behandeling van alvleesklierkanker omvat chemotherapie, radiotherapie (adjuvante behandeling) bij botmetastasen en verschillende methoden om pijn te verminderen (bijvoorbeeld met medicijnen) en de spijsvertering te verbeteren en te behouden.

Vette ontlasting als gevolg: wat is de oorzaak?

Omdat de alvleesklier een belangrijk orgaan is in het spijsverteringsstelsel, kunnen spijsverteringsproblemen optreden als gevolg van vergevorderde alvleesklierkanker of na chirurgische verwijdering van het orgaan. Patiënten ervaren doorgaans steatorroe: bleke, bijna gelige ontlasting met de consistentie van diarree. Dit komt doordat het lichaam de pancreasenzymen mist die normaal gesproken helpen bij de vertering van voedingsvetten.

Mensen met deze aandoening zouden idealiter gedurende de dag meerdere kleine, koolhydraatrijke maaltijden moeten eten. Het aanvullen van de ontbrekende pancreasenzymen met tabletten kan ook nuttig zijn.

Wat is de levensverwachting bij alvleesklierkanker?

Het geven van een prognose voor de levensverwachting bij alvleesklierkanker is niet eenvoudig, aangezien individuele factoren een belangrijke rol spelen. Over het algemeen is alvleesklierkanker helaas meestal een agressieve vorm van kanker.

De vijfjaarsoverlevingskans voor alvleesklierkanker in Duitsland bedraagt naar verluidt acht procent voor mannen en negen procent voor vrouwen. Dit betekent dat vijf jaar na de diagnose acht procent van de gediagnosticeerde mannen en negen procent van de gediagnosticeerde vrouwen nog in leven is.

De exacte prognose hangt echter van veel factoren af en verschilt daarom van persoon tot persoon. Factoren die de overlevingstijd beïnvloeden, zijn bijvoorbeeld:

stadium van kanker
de agressiviteit van de tumor
Oud
Voedings- en algemene conditie

Voor de volledige kookstappen, ga naar de volgende pagina of open de knop (>) en vergeet niet te DELEN met je Facebook-vrienden.