De kindertijd roept vaak een zorgeloze tijd op, maar voor sommigen was het ook een tijd waarin elke hulpbron telde. Toch vormden deze beperkingen verre van een belemmering, maar juist de aanleiding tot grenzeloze creativiteit. Spelen in de modder, met trompetwormnesten, is een fascinerend voorbeeld. Hoe heeft een eenvoudig spelletje zoveel sporen achtergelaten in de kindertijd en veerkrachtige volwassenen gevormd? Laten we deze kleine schatten, begraven in de aarde… en in onze herinneringen, eens verkennen.
Wanneer verbeelding speelgoed vervangt

Ben je opgegroeid in een huis waar elke cent telde? Zo ja, dan was speelgoed uit de winkel een onbereikbare luxe. Kinderen uit die tijd hadden maar één keuze: hun omgeving omtoveren tot speelgoed. En wat een vindingrijkheid toonden ze!

Trompetwormnesten zijn een perfect voorbeeld. Deze kleine spiraalvormige formaties, achtergelaten door wormen in de vochtige aarde, groeiden uit tot schatten. Voor de nieuwsgierige ogen van kinderen kregen deze kleine wonderen een avontuurlijke uitstraling: wie vond de mooiste, de grootste of de zeldzaamste? Elk uitstapje in de tuin of langs een pad werd een ware schattenjacht.

Een eenvoudige activiteit, maar vol betekenis

Wat voor een volwassene onbeduidend lijkt, nam in de ogen van een kind epische proporties aan. Na school vlogen rugzakken naar een hoek en weg waren ze: het veld werd een leeg canvas waar creativiteit zich kon uiten. Geen controllers, geen schermen, alleen de aarde en de verbeelding.