Een mysterieus object ontdekken in een
verlaten huis. Verlaten plekken verkennen is altijd een avontuur. Het is een reis naar het verleden die vaak meer vragen dan antwoorden oproept. Onlangs dwaalde ik door een oud, verlaten huis en stuitte ik op een vreemd object dat meteen mijn nieuwsgierigheid prikkelde. Dit object was ongeveer 38 cm hoog, had een verchroomde stalen afwerking en een peervormig bovenstuk bedekt met stof. Het was anders dan alles wat ik ooit eerder had gezien. De onderkant wordt heet wanneer de stekker in het stopcontact zit, wat het mysterie nog groter maakt. De enige aanwijzing voor de identiteit was een enkel woord dat in het metaal was geëtst: “WITT.”
De eerste ontmoeting
Verlaten gebouwen verbergen vaak sporen uit het verleden, vergeten door de tijd en verlaten. Dit huis was niet anders. Het vervallen gebouw en de overwoekerde omgeving vertelden een stil verhaal van verwaarlozing. Terwijl ik over de krakende houten vloeren en met spinnenwebben bedekte hoeken liep, zag ik metaal tussen het puin. Daar, gedeeltelijk begraven onder een stapel oude kranten en kapot meubilair, lag een mysterieus object. Op het eerste gezicht leek het object op een soort antiek huishoudelijk apparaat. De verchroomde stalen afwerking was verrassend goed bewaard gebleven en weerkaatste het zwakke licht dat door de verbrijzelde ramen scheen. De voet was stevig en ontworpen om plat op het oppervlak te liggen, met een kabel die eruit stak. Dit gaf aan dat de voet in een stopcontact moest worden gestoken. Toen ik het apparaat aansloot, begon het geleidelijk op te warmen, wat bevestigde dat het apparaat functioneerde.
De bovenkant van het apparaat was bijzonder intrigerend. Hij was peervormig en bekleed met stof. Hij leek een doel te dienen, hoewel ik niet meteen kon bepalen wat. Het materiaal was licht versleten, maar nog steeds intact. Dit duidde erop dat het gebouwd was om lang mee te gaan. Het peervormige ontwerp gaf het een esthetische aantrekkingskracht, wat erop wees dat het ontwerp zowel functioneel als mooi was.
