Daarom komen ze vaak voor in badkamers, op douchekoppen en in slecht geventileerde ruimtes, en kunnen ze zich hechten aan meubels, boeken, huisdieren, schoenen, tapijten en papier. Schimmel kan ook in het ventilatiesysteem circuleren, dus het is raadzaam om uw ventilatiefilters elke drie maanden te vervangen.
Gebouwen die door water zijn beschadigd, vormen complexe combinaties van verontreinigende stoffen in de lucht en het stof, waardoor een mengsel van giftige chemicaliën ontstaat. Dit produceert ook giftige stoffen zoals mycotoxinen die achterblijven op schimmelsporen en -fragmenten die in de lucht terechtkomen.
Houd er bovendien rekening mee dat schimmelziekten niet door één enkele giftige stof worden veroorzaakt, maar dat ze in de meeste gevallen voorkomen in gebieden of gebouwen die door water zijn beschadigd.
Uit het meest recente onderzoek is gebleken dat bijholten een veelvoorkomende oorzaak van hardnekkige schimmelziekten kunnen zijn.
Helaas blijkt dat de helft van de gebouwen waarin we wonen waterschade heeft, wat leidt tot schimmelgroei en schimmelsporen bij degenen die er vatbaar voor zijn. Aangezien de meesten van ons veel tijd binnen doorbrengen, of het nu op kantoor of thuis is, zouden we allemaal moeten leren hoe we de impact van deze gifstoffen kunnen verminderen.
Meer specifiek wordt schimmeltoxiciteit ingedeeld in de brede categorie van biotoxineziekten en staat ook bekend als Systemisch Inflammatoir Reactiesyndroom (SIRS).
Ritchie Shoemaker, arts en auteur van acht boeken over dit onderwerp, waaronder Surviving Mold: Life in the Era of Dangerous Buildings, definieert SRIS als volgt:
Chronisch Inflammatoir Reactie Syndroom (CIS) is: “een acute en chronische systemische ontstekingsreactie, die wordt veroorzaakt na blootstelling aan de binnenomgeving van een door water beschadigd gebouw met daarin aanwezige toxigene organismen, waaronder, maar niet beperkt tot, schimmels, bacteriën, actinomyceten en mycobacteriën, evenals inflammagens…”.
Dr. Shoemaker merkt ook op dat “24% van de mensen niet over voldoende antilichamen beschikt, en zij behoren tot de 95% die ziek wordt door waterschade aan gebouwen.”
Daarom zullen we nu de rol van DNA en de invloed ervan op de aanleg voor schimmelziekten beschrijven.
Zoals Dr. Shoemaker ook aangaf, is ongeveer 24% van de bevolking genetisch vatbaar voor schimmeltoxiciteit omdat ze een HLA-DR immuunresponsgen hebben.
vervolg op de volgende pagina
